Recenzja #35: Kochani dlaczego się poddaliście? - Ava Dellaira

Tytuł: Kochani dlaczego się poddaliście?

Autor: Ava Dellaira

Wydawnictwo, rok wydania: Amber, 2015

Ilość stron: 300

Szesnastoletnia Laurel nie może się pogodzić z tragiczną stratą siostry. Szuka pomocy idoli, którzy też odeszli: Kurta Cobaina, Amy Winehouse, Jima Morrisona, Janis Joplin… Pisze do nich listy. Z tych listów układa się opowieść o niej samej, jej cierpieniu, samotności, poszukiwaniu siebie i przebaczeniu.

Kochany Kurcie, chciałam napisać do osoby, z którą mogłabym pogadać. Chciałabym, żebyś mi powiedział, gdzie teraz jesteś i dlaczego odszedłeś. Byłeś ulubionym muzykiem mojej siostry May. Odkąd jej nie ma, trudno mi być sobą, bo tak naprawdę nie wiem, kim jestem…

Laurel podziwiała siostrę, ale czuła się przez nią zepchnięta w cień. Teraz usiłuje pogodzić się z tym, co się stało i odnaleźć siebie. Choć nie jest łatwo opłakiwać kogoś, komu się nie wybaczyło…

Pisze o tym, co się zdarzyło, przeżywa to jeszcze raz. Zwierza się, pyta. Te listy i miłość, którą odkrywa, pozwalają pojednać się z życiem i z sobą samą. Rozumie, że nie mogła ocalić siostry, ale może ocalić siebie.

‘Można być szlachetnym, odważnym i pięknym, a mimo wszystko czuć, że się upada’

Większość z nas kogoś straciła, na zawsze lub na jakiś czas, przyjaciół, rodzinę.. Wiemy jaki to ból i jak trudno sobie z tym poradzić. Jak żyć bez bliskiej nam osoby? Każdy z nas znajduje swój własny sposób na radzenie sobie z tym. I ta książka mówi o jednej z wielu możliwości.

Laurel dopiero wkracza w życie nastolatki, gdy umiera jej starsza siostra. May była dla niej ideałem, wzorem do naśladowania. Kimś kim chciała być. Jednak teraz  już jej nie ma, a Laurel zaczyna naukę w liceum. Poznaje tu nowych przyjaciół, przeżywa pierwsze miłości..

Wszystko zaczyna się od zadania przez nauczycielkę angielskiego pracy, by napisać list do zmarłej osoby. I od tej chwili Laurel opisuje prawie rok ze swojego życia w listach do zmarłych sław.

Sama główna bohaterka z początku wydawała się nie mieć charakteru. Chciała być jak swoja siostra, która była jej ideałem. Ale jak się okazuje, nie można być kimś inny. W końcu powoli zaczyna stawać się sobą, a nie jest kopią siostry. Oprócz straty siostry, Laurel zmaga się też z wyjazdem matki. Choć jej rodzice są od kilku lat po rozwodzie, to dalej nie umie tego przeboleć. Dręczy ją też poczucie winy, że to przez nią jej siostra umarła. Jednak nikt nie wie w jakich okolicznościach zginęła May, więc nie mogą jej pomóc. Z czasem zaczyna się otwierać, mówi przyjaciołom o tragicznej śmierci siostry, a oni nie odchodzą od niej, tak jak tego się obawiała. Na końcu widać zmianę jaka się w niej dokonała, nie jest już przygnieciona ciężarem wydarzeń i choć tęskni za siostrą, to wierzy, że może być szczęśliwa.

Podobało mi się jak autorka pokazuje świat nastolatków. Świat, w którym rządzą narkotyki, papierosy, alkohol i seks. Nie ukrywa niczego i pokazuje go w pełnym, realnym świetle.

Oczywiście plus za dobór adresatów listów i muzyki. Fani klasycznego rocka i poezji z pewnością się nie zawiodą.

‘Ludzie odchodzą, ale mogą też wracać’

Przyznam, że nie byłam na początku przekonana do tej książki, choć zaciekawiła mnie forma listów do sławnych osób. Ostatecznie zdecydowałam się ją kupić i nie żałuję. Z czasem zaczęła mnie coraz bardziej wciągać, aż w końcu nie mogłam się od niej oderwać.

Choć jest pisana prostym i łatwym językiem, dość dobrze oddaje emocje. Po przeczytaniu dopadło mnie lekkie przygnębienie, a to zawsze uznaję za znak, że książka jest dobra. Przez pewien czas na pewno zostanie w mojej pamięci ze względu na swoje wyróżnienie spośród innych książek YA.

Czy polecam? Mogę szczerze powiedzieć, że tak. Myślę, że spodoba się osobą, które polubiły ‘Charliego (The Perks of Being a Wallflower)’ Stephena Chbosky’ego i ‘Zostań, jeśli kochasz’ Gayle Forman. A nawet jeśli tamte wam się nie sposobały, to i tak warto przeczytać Kochani dlaczego się poddaliście, bo nuż wam przypadnie do gustu. :)

Ukryte płyty tektoniczne we wnętrzu naszych ciał przesuwają się i zmieniają nas w ludzi, którymi w końcu się staniemy’

Pozdrawiamy!