Recenzja #13: Pułapka uczuć - Colleen Hoover

Tytuł: Pułapka uczuć #1 - Pułapka uczuć

Autor: Colleen Hoover

Wydawnictwo, rok wydania: W.A.B, 2014

Ilość stron: 285

Layken skończyła niedawno osiemnaście lat. Zaledwie kilka miesięcy wcześniej niespodziewanie straciła ojca. Wraz z kochającą matką i młodszym bratem postanawiają zostawić za sobą przeszłość w Teksasie, by rozpocząć nowe życie w Michigan. Sprzedają dom, pakują rodzinne pamiątki i wyruszają na północ. Każde z nich z innymi obawami i planami na dalszą przyszłość. Zarówno Lake, jak i Kel nie chcą porzucać szkoły, przyjaciół, wspomnień związanych z ulubionymi miejscami. Boją się tego, co ich czeka prawie dwa tysiące kilometrów od domu. Prawdziwego domu. Julia też się martwi. Mimo to stara się dodać otuchy swoim dzieciom i wesprzeć ich w najtrudniejszych chwilach.

Po przyjeździe na miejsce okazuje się, że już pierwszy kontakt z sąsiedztwem z naprzeciwka zwiastuje poważne zmiany w rodzinnych relacjach. A to dopiero początek niezwykle emocjonalnej, momentami przezabawnej historii losów dwóch rodzin Cohen i Cooperów, w której nikt nie zdaje sobie sprawy, jak ich członkowie staną się sobie bliscy w obliczu śmiertelnej choroby i codziennych problemów.

Pułapkę uczuć przeczytałam z ciekawości czy inne książki Colleen Hoover są tak dobre jak Hopeless. Tym razem także się nie zawiodłam, bo książka trzyma dobry poziom. Choć z początku brzmi jak typowe romansidło, to po parunastu stronach okazuje się wcale takim nie być.

Po śmierci ojca, Layken Cohen wraz z mamą i młodszym bratem przeprowadza się do Michigan. Rodzeństwo nie jest zadowolone z przeprowadzki i zostawienia dotychczasowych przyjaciół. Po przyjeździe do nowego domu Cohenowie poznają Willa i Cauldera Cooperów. Lake i Will nie są sobie obojętni, jednak po łatwym początku muszą poradzić sobie z przeszkodą, która może mieć poważne konsekwencje dla nich obojga. Jak Cohenowie poradzą sobie w nowym miejscu i kolejnymi przeciwnościami? Czy znajomość Lake i Willa przerodzi się w coś więcej? Na te i kolejne pytania znajdziecie odpowiedź w Pułapce uczuć.

Książka pokazuje nam jak ludzie odczuwają stratę bliskiej osoby i jak sobie z nią radzą. Poprzez ból, gniew, zaprzeczenie, w końcu godzą się z losem. Starają się pokonywać kolejne przeszkody i żyć jak najlepiej potrafią. Każdemu z nas mogą przytrafić się takie rzeczy jak Lake i Willowi, i przez to możemy lepiej ich zrozumieć. Nowe przyjaźnie, związki, ale także kolejne choroby bliskich. Widzimy jak trzeba się poświęcić, gdy nie można mieć tego czego się pragnie.

W książce dużą rolę odgrywała poezja, tzw. slam. Bohaterowie niejednokrotnie bywali na tych występach, a i najważniejsze rzeczy były wyznawane za pomocą poezji. Uważam, że to bardzo ciekawa koncepcja, która dodaje książce charakteru, tak jak to było także w Maybe Someday z muzyką.

Historia momentami mnie zaskakiwała. Byłam ciekawa co wydarzy się na kolejnej stronie, jak bohaterowie poradzą sobie ze swoimi uczuciami. Rozczulałam się, wzruszałam i śmiałam wraz z nimi. Do samego końca miałam nadzieję, że wszystko się ułoży. Książka jest bardzo poruszająca, piękna opowieść o niecodziennej miłości, która może uleczyć nawet najgłębsze rany. Z pewnością spodoba się fanom Hoover oraz YA. ;)

W środę zapraszam na premierową recenzję dalszych losów Lake, Will, Kela i Cauldera, a mianowicie na Nieprzekraczalną granicę.

Pozdrawiam,

Karolina

‘Więc weźcie sobie ocean,
Ja wybieram Lake.’