Najlepsze cytaty z książki "Czasami kłamię" Alice Feeney

Są trzy rzeczy, które powinniście wiedzieć o Amber Reynolds. Pierwsza: jej mąż już jej nie kocha. 

Amber jest w śpiączce (rzecz druga), w którą zapadła po wypadku samochodowym. Jej ciało jest nieruchome, ale umysł pracuje na najwyższych obrotach, starając się odtworzyć minione dni i tygodnie. Siniaki i obrażenia na jej ciele wskazują, że nie był to nieszczęśliwy zbieg okoliczności, lecz celowe działanie. Głównym podejrzanym jest jej mąż. Ale w tej opowieści nic nie jest proste, bo (rzecz trzecia) Amber czasami kłamie.

Recenzja Czasami kłamię

Wszyscy jesteśmy zrobieni z ciała i z gwiazd, ale w końcu obracamy się w proch. Trzeba błyszczeć, póki się da.

Bycie lubianym wcale nie jest takie fajne, ludzie za dużo wtedy oczekują. O wiele lepiej wtopić się w tłum, bo kiedy już zabłyśniesz, wszyscy to zauważą.

Czasami coś się zwyczajnie przydarza, chociaż wcale się tego nie chciało, i reszta może sobie nie wierzyć, ale to wcale nie znaczy, że zrobiło się to umyślnie.

Niektórzy ludzie stają się duchami, jeszcze zanim umrą.

(…) Dzięki temu zrozumiałam, że ludzie, którzy nic nie robią, są tak samo niebezpieczni jak ci, którzy podejmują działania.

Od czasów mojego dzieciństwa dużo się zmieniło – może nie tyle, ile byśmy chcieli, ale świat naprawdę stał się innym miejscem. Jest szybszy, głośniejszy, bardziej samotny. W przeciwieństwie do niego my zbytnio się nie zmieniliśmy, nie tak naprawdę. Historia jest lustrem, a my to tylko starsze wersje samych siebie; dzieci poprzebierane za dorosłych.

Wszyscy jesteśmy tylko duchami ludzi, za których się uważaliśmy, i podróbkami ludzi, którymi pragnęliśmy być.

Z mojego doświadczenia wynika, że życie jest bardziej przerażające od śmierci, zresztą nie ma sensu obawiać się czegoś, czego i tak nie unikniemy.

Mówi się, że nic nie może się równać z miłością matki, ale kiedy jej zabraknie,, wtedy nic nie może się równać z nienawiścią córki.

Strach przed nieznanym jest zawsze większy niż strach przed tym, do czego się już przyzwyczailiśmy.

Czasem ludzie wydają się na zewnątrz szczęśliwi i dopiero kiedy się ich posłucha, a nie wyłącznie na nich popatrzy, można poznać, że w środku coś się popsuło.

Wszyscy musimy mieć coś lub kogoś do kochania, inaczej nasza miłość nie znajduje ujścia.