Najlepsze cytaty z książki "It Ends With Us" Colleen Hoover

Lily nie zawsze miała łatwo, ale to nie powstrzymało jej przed ciężką pracą i walką o wymarzone życie. Pokonała długą drogę od małego miasteczka w Maine, gdzie dorastała – skończyła college, przeprowadziła się do Bostonu i otworzyła własny biznes. Gdy zaiskrzyło pomiędzy nią a niesamowitym neurochirurgiem zwanym Ryle Kincaid, wszystko w życiu Lily zaczęło sprawiać wrażenie zbyt pięknego, by mogło być prawdziwe.

Ryle jest stanowczy, uparty, może nawet odrobinę arogancki. Jednak ma też drugą twarz – wrażliwy, błyskotliwy – i ma słabość do Lily. Fakt, że w lekarskim fartuchu wygląda całkiem przyjemnie dla oka, też przemawia na jego korzyść. Lily nie potrafi wyrzucić go ze swojej głowy, ale całkowita awersja Ryle’a do związków jest niepokojąca. Nawet gdy dziewczyna staje się wyjątkiem w zasadzie „zero związków”, nie może przestać myśleć o tym, co zraziło go do zaangażowania w jakąkolwiek relację. 

Pytania dotyczące nowego związku przytłaczają ją – tak samo, jak myśli o Atlasie Corriganie, jej pierwszej miłości z przeszłości, którą pozostawiła za sobą. Chłopak był jej bratnią duszą i opiekunem. Gdy Atlas niespodziewanie zjawia się na drodze Lily, pod znakiem zapytania staje wszystko, co do tej pory zbudowała z Ryle’em.

W tej odważnej i osobistej powieści Colleen Hoover przedstawia poruszającą historię, która rozpoczyna nowy, ekscytujący rozdział w twórczości pisarki. Łącząc pochłaniający romans z bohaterami z krwi i kości, „It Ends With Us” to niezapomniana opowieść o miłości i najwyższej cenie, jaką trzeba za nią zapłacić.

Recenzja It Ends With Us

Naga prawda nie zawsze jest piękna.

Nie ma takiej rzeczy jak źli ludzie. Wszyscy jesteśmy ludźmi, którzy czasem robią złe rzeczy.

Po prostu myślałam o naszym kraju i całym świecie, i o tym jak popieprzone jest to, że ludzie nie robią więcej dla siebie nawzajem. Nie wiem kiedy ludzie zaczęli uważać tylko na siebie. Może zawsze tak było.

Zamiast pomagać innym, ludzie używają najczarniejszych scenariuszy by usprawiedliwić ich własny egoizm i chciwość.

Po prostu płyń dalej. 

Wszyscy ludzie popełniają błędy. Tym co określa ludzki charakter nie są błędy, które popełniamy. To sposób w jaki bierzemy te błędy i przemieniamy je bardziej w lekcje niż wymówki.

Myślę o tym, jak czasem, nie ważne jak przekonany jesteś, że twoje życie potoczy się pewną drogą, cała ta pewność może być zmyta przez prostą zmianę w pływie.

Ale nie ważne jak różna może być kwintesencja miłości w różnych latach życia człowieka, wiem, że miłość ciągle waży tyle samo.

Życie jest zabawną rzeczą. Dostajemy tylko tak wiele lat do przeżycia, więc musimy zrobić wszystko by się upewnić, że te lata będą tak pełne, jak mogą być. Nie powinniśmy marnować czasu na rzeczy, które mogą zdarzyć się kiedyś lub może nawet nigdy.

Czasem rzeczy, które najbardziej się dla ciebie liczą są też tym, co rani cię najbardziej.

Piętnaście sekund. To wszystko, czego potrzeba by kompletnie zmienić wszystko w jednej osobie. Piętnaście sekund, których nigdy nie dostaniemy z powrotem.

Może miłość nie jest czymś co zatacza koło. Po prostu odpływa i przypływa, tak jak ludzie w naszych życiach.

Wyobraź sobie te wszystkie osoby, które spotkałeś w swoim życiu. Jest ich tak wiele. Przychodzą jak fale, napływając i odpływając wraz z pływem. Niektóre fale są dużo większe i robią większy wpływ niż inne. Czasem fale przynoszą ze sobą rzeczy z samego dna morza i zostawiają je porzucone na brzegu. Ślady na ziarnkach piasku, które udowadniają, że fale tam były, długo po tym jak fala się cofa.

Czasem nawet dorosłe kobiety potrzebują pocieszenia swoich matek, żebyśmy po prostu mogły zrobić przerwę od bycia silnymi cały czas.

Myślę o tym, jak łatwo jest ludziom wydawać osąd, kiedy znajdujemy się poza sytuacją.

To proste kiedy jesteśmy poza tym by wierzyć, że moglibyśmy odejść bez zastanowienia, jeśli ktoś się nad nami znęcał. Proste jest powiedzenie, że nie mogliśmy dalej kochać kogoś, kto nas maltretował, kiedy nie jesteśmy tymi, którzy czują miłość tej osoby. Kiedy doświadczasz tego na własnej skórze, nie jest prosto nienawidzić osoby, która się nad nami znęcała, kiedy przez większość czasu są twoim darem z niebios.

Myślę, że to jeden z największych znaków, że ktoś dojrzał – wiedza jak doceniać rzeczy, które liczą się dla innych, nawet jeśli nie bardzo liczą się dla nas.

Czasem rodzice muszą poradzić sobie ze ich różnicami i doprowadzić poziom dojrzałości do sytuacji, aby zrobić to, co najlepsze dla ich dziecka.

To zatrzymuje się tutaj. Z Tobą i mną. To kończy się na nas.