Recenzja: 56# Szukając Alaski - John Green

Tytuł: Szukając Alaski

Autor: John Green

Wydawnictwo, rok wydania: Bukowy Las, 2013

liczba stron: 320

Porównywany z przełomowym "Buszującym w zbożu" J.D. Salingera literacki debiut Johna Greena to powieść o myślących i wrażliwych młodych ludziach. Zbuntowanych, szukających intensywnych wrażeń i odpowiedzi na najważniejsze pytania: o miłość, która wywraca świat do góry nogami, o przyjaźń, której doświadcza się na całe życie.Niezapomniana opowieść o odkrywającym życie Milesie zakochanym w szalonej, zbuntowanej Alasce, dzięki której odnalazł Wielkie Być Może – czyli najintensywniejsze i najprawdziwsze doświadczenie rzeczywistości.

 „Jak ty - właśnie ty - zamierzasz wydostać się z tego
labiryntu cierpienia?"

Szukając Alaski to debiutancka powieść Johna Greena, która po raz kolejny pozostawia mnie w milionami pytań bez odpowiedzi oraz wieloma przemyśleniami. Autor już w swojej pierwszej książce wyrobił sobie ten charakterystyczny sposób pisania, który jak zwykle sprawia, że z łatwością można się wgłębić w fabułę. Historia, jak na Greena przystało jest bardzo dojrzała, porusza ważne tematy oraz ukazuje nam kluczowe momenty w życiu każdego nastolatka: pierwszą miłość, pierwszych przyjaciół, pierwsze używki, pierwszą stratę. Kogo utraci główny bohater; miłość swojego życia, a może przyjaciela? Nie powiem wam, ale mogę śmiało stwierdzić, że to będzie bardzo bolesna strata, za równo dla postaci w książce, jak i dla czytelnika.

     Miles Halter to chłopak, który marzy by wynieść się ze swojego rodzinnego miasta, w którym nie ma żadnych znajomych. Wyrusza do szkoły Culver Creek, by odnaleźć Wielkie Być Może (czymkolwiek to jest) oraz by spotkać przyjaciół, którzy będą przy nim na dobre i na złe. Już pierwszego dnia poznaje ludzi, których szukał, Pułkownika, Takumiego i Alaskę. To oni wprowadzacą  Milesa, zwanego od tej pory Kluchą, w prawdziwe nastoletnie życie. Wspólnie robią najlepsze kawały w historii szkoły, pomagają sobie i tworzą rodzinę. Jednak każde z nich, nie mówi o sobie wszystkiego, ale "Przeznaczeniem niektórych tajemnic jest pozostać nierozwiązanymi." Miles jest bardzo zamkniętym w sobie chłopakiem i posiada również bardzo dziwne hobby; zapamiętywanie ostatnich słów znanych osób. Jednak bardzo polubiłam tego bohatera, który bardzo przypominał Quentina z Papierowych Miast.

„Oto właśnie jest strach: zgubiłem coś ważnego i nie potrafię tego odnaleźć, choć tak bardzo tego potrzebuję. Gniew po prostu odwraca uwagę od wszechogarniającego smutku."

     Alaska Young to szalona, piękna i bezpośrednia nastolatką, która sama siebie otacza ogromnym sekretem. Jednak dzięki temu jest jeszcze bardziej interesującą postacią, z którą do końca książki pozostawia czytelnikowi niemałą tajemnicę do rozwiązania. Bardzo przypomina mi Margo z Papierowych Miast, co jest dość zabawne, że dwie główne postacie z książek tego samego autora są do siebie aż tak podobne. Ale nie martwcie się Alaska jest jedyna w swoim rodzaju. Niemalże każdy kawał w szkole to jej zasługa, więc dzięki temu nikt z nią nie zadziera, bo zdaje sobie sprawę, że rewanż nadejdzie szybko i to z podwójną siłą. Jest niezaprzeczalnie inteligentna, ale jak każdy nastolatek ma w sobie pewien odsetek buntu, a Alaska ma go ogromną ilość. Zawsze robi wszystko po swojemu, nie ważne jak wiele może przez to stracić, ale z drugiej strony na dziewczyna przeżyła niemałą traumę w dzieciństwie, która właśnie wyjaśnia jej zachowanie. Gdy bez wyjaśnienia wyjeżdża ze szkoły obiecuje Milesowi, że Ciąg dalszy nastąpi, jednak czy aby na pewno? Czy zagubiona dziewczyna znajdzie swoje Wielkie Być Może, a może wyjście z labiryntu cierpienia, które tak usilnie próbowała odkryć?

"Spędzasz całe swoje życie w labiryncie, zastanawiając się, jak któregoś dnia z niego uciekniesz i jakie niesamowite to będzie uczucie, wmawiając sobie, że przyszłość pomaga ci przetrwać, ale nigdy tego nie robisz. Wykorzystujesz przyszłość, aby uciec od teraźniejszości."   
     

John Green napisał genialny debiut, co tylko potwierdza moją teorię, że był niesamowitym
pisarzem od zawsze. Zagadki, tajemnica i ogromna ilość metafor sprawia, że autor jest uwielbiany przez miliony ludzi na całym świecie. Po raz kolejny (a w zasadzie pierwszy) tworzy zwykłych bohaterów, którzy są w 100% prawdziwi, a przy tym wyjątkowi. A fabuła sprawia, że zagłębiający się w tą książkę są w literackim niebie. Jednak po raz drugi już w mojej czytelniczej karierze zdarzyło mi się zgadnąć zakończenie powieści, nie znoszę, gdy to się dzieje, bo przez to sama sobie niszczę frajdę z czytania. Ale nie przejmuję się tym za bardzo, ponieważ ta historia i tak wielokrotnie mnie zaskoczyła i zraniła. A myślę, że większość z Was wie jak bardzo potrafi ranić John Green. Polecam gorąco ten debiut, od którego wszystko się zaczęło.

Zapraszam również na inne recenzje książek tego autora:
Gwiazd Naszych Wina
Papierowe Miasta

Pozdrawiam Julia